Neurologopeda - niemowlęta

Niemowlak u neurologopedy?!

 
Istnieje powszechne przekonanie, że do logopedy kieruje się dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym w celu eliminowania istniejących wad wymowy. Logopeda jest przecież specjalistą, zajmującym się oceną, terapią zaburzeń mowy i języka. Neurologopeda natomiast to specjalista, ukierunkowujący swoje działania głównie na pacjentów z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym, czyli takim gdzie w okresie prenatalnym lub postnatalnym doszło do uszkodzenia lub zaburzenia funkcji czy struktury ośrodkowego układu nerwowego, prowadząc do atypowego rozwoju mózgu.

O ile w przypadku oczywistych uszkodzeń CUN udział neurologopedy w procesie rozwoju mowy u dziecka wydaje się oczywisty, to w przypadku dzieci przeciętnie rozwijających się już nie tak ewidentny. Gdzie tu miejsce dla niemowlaka, u którego, wydawałoby się, mowa jeszcze nie występuje? Na co warto zwrócić uwagę u noworodków i niemowlaków, aby zoptymalizować ich rozwój już od pierwszych dni życia i zapobiec zaburzeniom mowy i wadom wymowy w przyszłości?

Tylko znajomość mechanizmów rozwoju mowy i języka pozwoli nam na dokładną odpowiedź na to pytanie.


Rozwój mowy dziecka

Rozwój mowy jest procesem uwarunkowanym genetycznie. Dla właściwego jej rozwoju wymagane są jednak nie tylko wrodzone właściwości organizmu, ale przede wszystkim odpowiednie środowisko, w którym przebiega rozwój dziecka. To właśnie kontakty społeczne powodują konieczność posługiwania się słowem. Dzięki temu następuje proces przygotowywania narządów (krtani, języka, warg, podniebienia) do funkcji mowy.

Mowa rozwija się etapami w ciągu pierwszych 5 - 6 lat. U przeciętnie rozwijających się dzieci w normie intelektualnej, przy właściwie funkcjonującym centralnym układzie nerwowym i prawidłowo rozwijającym się słuchem etapy te przebiegają niemal tak samo. Dokonując wiec diagnozy prawidłowości rozwoju mowy dziecka, opieramy się na przyjętych w logopedii prawidłowościach.


Warto skonsultować się z neurologopedą, jeśli obserwujemy u dziecka następujące objawy:

• brak odruchu ssania/innego odruchu facjalno – oralnego bądź słabą lub zbyt intensywną reakcję na bodziec go aktywizujący,

   • odmawianie przyjmowania pokarmów,

   • trudności ze ssaniem, gryzieniem, żuciem i przełykaniem (krztuszenie się),

   • niechęć do twardych pokarmów (lub przy zmiennej konsystencji),

   • nadmierne ślinienie,

   • stale rozchylone usta, co może mieć związek z wiotkością żuchwy, z dysfunkcją oddychania lub nieprawidłowym napięciem mięśniowym.

Większość dzieci, u których obserwujemy powyższe objawy to te urodzone przed terminem, z ciąży o nieprawidłowym przebiegu oraz powikłaniami okołoporodowymi lub obciążeniami genetycznymi. Ponieważ u tych dzieci istnieje największe ryzyko uszkodzeń centralnego układu nerwowego lub zmiany struktur i funkcji w jego obrębie, zasługują na szczególną uwagę. Trudności z pobieraniem pokarmu, anomalie odruchów oraz odstępstwa od normy rozwoju psychoruchowego w tym mowy są pierwszymi możliwymi do zaobserwowania. Szybka diagnoza, a następnie wczesne wspomaganie rozwoju daje możliwość zoptymalizowania rozwoju dzieci. 

Copyright             

Wszelkie prawa zastrzeżone - "Puer" Terapeutyczny Ośrodek dla dzieci, młodzieży i rodziny, 42-400 Zawiercie, ul. Ogrodowa 10.

Kopiowanie, reprodukcja, retransmisja lub redystrybucja jakichkolwiek materiałów zamieszczonych w serwisie "Puer-Zawiercie" w całości lub w części, w jakimkolwiek medium lub w jakiejkolwiek formie bez oficjalnej zgody jest stanowczo zabronione.

Zgoda na wykorzystanie materiałów "Puer-Zawiercie" udzielana jest w formie pisemnej na konkretne, jednorazowe potrzeby. 
W celu legalnego wykorzystania materiałów opublikowanych w serwisie "Puer-Zawiercie" prosimy o przesyłanie pytań pod adres e-mail podany na stronie głównej serwisu.

Wszystkie znaki towarowe pojawiające się w serwisie "Puer Zawiercie" należą do odpowiednich właścicieli.

zamknij